Naam: Keizeraalscholver (Leucocarbo atriceps)
Lengte: 75 cm
Gewicht: 2,65 kg
Verspreiding: Zuid Amerika, subantarctische eilanden
Beschermingsstatus: Thans niet bedreigd
Voedsel: kreeftachtigen, kleine vissen, mariene wormen, zeeslakken, octopussen
Uiterlijk: Glanzend zwarte veren, met een witte nek en buik en een zwarte kuif op hun kop gedurende het broedseizoen. Een blauwe ring rond de ogen. Poten en voeten oranje-roze. Een geel-oranje plek boven een gezaagde snavel.
Hoe foerageren keizeraalscholvers?
Keizeraalscholvers foerageren bij voorkeur langs de kust, maar kunnen lange afstanden afleggen om bij de kreeftachtigen of scholen kleine visjes te komen die ze graag eten. Ze vangen deze prooien door te duiken, waarbij ze gemiddeld tot 25 meter diep komen.
Zijn keizeraalscholvers sociaal?
Keizeraalscholvers foerageren in groepen. Ze broeden in kolonies die normaal gesproken vrij dichtbevolkt zijn en vaak gedeeld worden met andere soorten.
Hoe snel kunnen keizeraalscholvers vliegen?
Keizeraalscholvers kunnen snelheden bereiken van maximaal 50 km/u.
Hoe planten keizeraalscholvers zich voort?
Keizeraalscholvers maken tamelijk kleine kolonies (meestal niet meer dan een paar honderd broedparen), die dicht opeen gepakt zijn, bovenop kliffen of bovenaan hellingen. Vaak delen ze deze kolonies met andere soorten zoals wenkbrauwalbatrossen of rotspinguins. Ze maken hun nesten van lokale vegetatie, uitwerpselen en modder.
In november leggen ze twee tot vier kalkblauwe eieren. Beide ouders delen de broedzorg. Na ongeveer een maand komen de eieren uit en in februari verlaten de jongen het nest. De jongen worden gevoerd door regurgitatie.
Hoe oud worden keizeraalscholvers?
Keizeraalscholvers hebben een gemiddelde levensduur van 15 tot 20 jaar.
Hoeveel keizeraalscholvers zijn er ongeveer?
Schattingen geven aan dat er ongeveer 60.000 broedparen van de keizeraalscholver zijn op de Falkland Eilanden. De totale wereldpopulatie is moeilijk te schatten doordat het nog niet duidelijk is hoeveel soorten en ondersoorten er zijn van de keizeraalscholver (zie verderop).
Hebben keizeraalscholvers natuurlijke vijanden?
De eieren en jongen van keizeraalscholvers worden gegeten door zuidpoolkippen en jagers.
Vijf fascinerende weetjes over keizeraalscholvers
- Er is nog veel onduidelijk over de taxonomie van de keizeraalscholver. Sommige taxonomen plaatsen de soort in het geslacht Leucocarbo, terwijl anderen de voorkeur geven aan het geslacht Phalacrocorax.
- Een ander taxonomisch probleem gaat over het aantal ondersoorten. Afhankelijk van wie je vraagt worden sommige ondersoorten tegenwoordig beschouwd als aparte soorten, terwijl anderen de voorkeur geven aan een meer traditionele benadering met één soort en verschillende ondersoorten.
- Alle aalscholvers zijn geweldige duikers, ze kunnen onderwater bijsturen door gebruik te maken van hun vleugels.
- Aangezien aalscholvers hun vleugels onder water gebruiken als roer, zijn deze vrij klein voor een vogel van hun grootte. Hierdoor zijn het de vogels die de meeste energie moeten leveren om te kunnen vliegen.
- Er is nog steeds discussie over hoe waterdicht de veren van aalscholvers zijn. Na het vissen zitten aalscholvers vaak aan de kant en spreiden ze hun vleugels. Sommigen zien dit als een teken dat ze hun vleugels moeten drogen. Echter, dit spreiden van de vleugels kan ook een manier zijn om hun vertering sneller te laten verlopen, andere vogels te laten zien dat er vis in de buurt is of het kan helpen bij het handhaven van hun lichaamstemperatuur.
